Wanneer we samen naar de uitgaven kijken van de afgelopen maand, valt me meteen op dat het budget flink overschreden was. “ik schaam me rot” zegt ze.
Dat is natuurlijk niet nodig, want wie herkent zich er niet in, dat je met jezelf een bedrag afspreekt om uit te geven, maar dat je ergens toch een afslag mist en wat uit de bocht vliegt.
Ik begrijp het in ieder geval erg goed, ik moet zelfs eerlijk bekennen dat ik afgelopen maand ook veel meer heb uitgegeven dan de bedoeling was. Het is geen excuus, maar ik kwam simpelweg gewoon veel vaker in de winkels, door mijn jacht op sint cadeaus.
“Je hoeft je absoluut niet te schamen dat het niet gelukt is om netjes binnen de geplande bedragen te blijven” vervolg ik het gesprek met mijn klant, “accepteer dat dit zo is en laten we op zoek gaan waar het vandaan komt en wat je volgende anders kunt doen”.
Uiteindelijk komen we samen tot de conclusie dat er altijd wel een reden is waarom ze iets wilt kopen. Zo moest het servies echt vervangen worden, want het weekend kwamen er vrienden eten en ze wilde het graag gezellig aankleden. En oh ja, ze werd ook oprecht gelukkig toen ze het jurkje paste in de winkel en besloot het zichzelf deze keer te gunnen.
Je zou kunnen zeggen, allemaal geluksmomentjes die er dus voor gezorgd hebben dat er weer niet gespaard kon worden. Maar ze baalde enorm dat dit weer gebeurde. “Nu is het genoeg” zei ze. Ik wil dit echt anders.
Hoe weet je nu wanneer het genoeg is?
Trek je kast eens open. Kijk. Wat zie je? Tel je kledingstukken* eens. Allemaal? Ja allemaal. Ok…..
Tel nu eens het aantal kledingstukken die je het afgelopen half jaar hebt aanhad. Ja, dat zijn er al veeeeel minder hè?
* lees hier ook, gadgets/ schoenen/parfum/ make-up/ tassen/boeken etc
Wat als je die spullen die je niet meer gebruikt of aantrekt, nou eens weggeeft of weggegooid. Wat zie je dan? Wat houd je dan over? En? Is dat genoeg? Of loop je er nu echt naakt bij? Of heb je niks meer om van te eten? Valt best mee toch.
Kijk nu eens opnieuw naar je budget voor de volgende maand. Ga je hier mee uit komen, denk je?
“Ja”, zei ze… “ik heb echt meer dan genoeg….”
Soms weet je gewoon zelf niet meer wat je hebt en daardoor blijf je steeds nieuwe spullen kopen en verzamelen. Nieuwe dingen kopen mag natuurlijk, maar zorg dat je eerst kijkt naar wat je wél hebt in plaats van wat je allemaal niet hebt. Dan zul je zien dat genoeg, vaak goed genoeg is.
Wil me laten weten hoe jij dit ziet? En of je jezelf hier ook in herkent? Leuk als je je inzichten wilt delen,