Deze week kwam ik een herinnering tegen op facebook van 4 jaar geleden.
Een foto van een briefje van mijn dochter “Lieve mama, fijn dat je er weer bent, dikke kus”.

Ik scroll verder en ga in gedachte echt weer even letterlijk en figuurlijk terug in de tijd. Een foto van een vrachtwagen die bijna uit elkaar valt in Bangladesh. Een andere foto van mannen op een riksja. De laatste foto waar ik zelf op sta in onderhandeling met een spijkerbroeken leverancier. Mijn leven zag er 4 jaar geleden compleet anders uit.

Ik had toen niet kunnen bedenken dat ik mijn werk van mensen verleiden tot kopen, ooit zou inruilen naar mensen helpen om te gaan die verleidingen te weerstaan. Het kan soms gek lopen.

Soms kom je in situaties terecht, waar je zelf niet voor gekozen hebt.

Zo had ik de pech dat ik 3x een faillissement meemaakte binnen 2 jaar tijd. Tot drie keer toe ben ik mijn baan verloren als kostwinner van ons jonge gezin. Het corona tijdperk was inmiddels ook aangebroken en ik besloot voor mezelf te beginnen, zodat ik ook zelf controle had of ik wel of geen werk had. Ik volgde opleidingen en startte mijn bedrijf Budgetbuddy op.

Klinkt allemaal simpel toch?
Nou… dat was het zeker niet. Want ik had een riant inkomen, boven gemiddeld zou je kunnen zeggen. Bovendien doet het ook wat met je ego als je vanuit een MT positie ineens onderaan de ladder begint voor je gevoel.

Toch zette ik door, ondanks de angsten en twijfel of het me wel ging lukken. Ik heb financiële keuzes moeten maken die niet altijd makkelijk waren. Alles heeft zijn prijs Maar ik had een droom, mensen die- net als ik- bovenmodaal verdienen- los te weken van de ratrace waar ze in zitten. Je hebt namelijk altijd een keuze om het anders te doen en voor je dromen te gaan.

👉Want wat doe je als je je goede inkomen volledig nodig hebt om jouw huidige leefstijl te bekostigen en er gebeurt iets onverwachts waar je niet op voorbereid was?

👉 Wat doe je als zo verslaafd bent aan dit fijne salaris, dat je niet in het diepe durft of kan springen om jouw dromen waar te gaan maken?

Wat gebeurt er als je nu niets doet?

En kan er allemaal gebeuren als je het wel doet?

Als ik destijds niet de keuze had gemaakt om mijn pad te volgen, mijn dromen achter na te gaan en me niet over al mijn excuses wilde stappen, dan vond ik nu nog steeds briefjes op mijn kussen van mijn kinderen met “lieve mama, ik mis je zo erg”. Weet je wat het me waard is dat ik nu zoveel meer tijd met ze kan doorbrengen? Nog niet te spreken over het voorbeeld wat ik voor ze ben, om altijd je dromen achterna te gaan.

Welke keuzes ben jij bereid te maken voor jouw dromen?